Sunday, October 22, 2006
The act of antitourism
… το βασιλειο του κοσμου τουτου
ενας ηλικιωμενος ερημιτης ποσκληθηκε καποτε στην αυλη ενος πανισχυρου βασιλεα
ζηλευω εναν ανθρωπο που ευχαριστιεται με τοσα λιγα , ειπε ο βασιλιας
εγω ζηλευω την μεγαλειοτητα σας , που ευχαριστιεται με λιγοτερα απο εμενα , απαντησε ο ερημιτης
πως μου το λες αυτο ,δεν βλεπεις γυρω σου το παλατι μου , ρωτησε ο βασιλιας.
Ακριβως γιαυτο, εγω εχω την μουσικη του συμπαντος , τα βουνα και τα ποταμια ολου του κοσμου , ακομη και το φεγγαρι και τον ηλιο , ενω εσεις εχετε μονο αυτο το παλατι
.... η θεοποιηση του υλικου παραγοντα και η υποτιμηση των πνευματικων αξιων ειχαν σαν αποτελεσμα την δημιουργια ενος νεου ψυχολογικου τυπου της εποχης μας του οικονομικου τυπου . Το συγχρονο αυτο ανθρωπινο κατασκευασμα , αποσκοπει στον υλικο του ευδαιμονισμο , ζει αναπνεει μεσα σε μια εντονα υλιστικη ατμοσφαιρα [] εχουμε παγιδευτει στα διχτυα θεσμων και τυπων , γιναμε προσ-σκινιτες , της συμβατικοτητας . Ο τροπος ζωης εργασιας ακομη και διασκεδασης και ξεκουρασης υπακουει στα νευματα της μηχανοποιησης και του αυτοματισμου [] αιχμαλωτοι διαμερισματων , ξενοδοχειων , κεντρων διασκεδασεως []
... απομαγευση , το ταξιδι ειναι παντα πιο ομορφο απο τον προορισμο του [] τοτε γιατι ταξιδευω; ... γιατι ειμαι περιεργος θελω να δω παραπερα για να ξεπερασω την οριστικοτητα του δικου μου μικροκοσμου, και οχι να μπω σεναν νεο
... για να μου συμβει ενα θαυμα , να στριψω σε μαι γωνια ενος δρομου και να πεσω πανω σε αγγελους , σε καποιος φως που αντιφεγγιζει αλλα δεν τοχω ξαναδει , σε οποιοδηποτε τετοιο μικρο θαυμα .... [] ...γιαυτο οι ταξιδιωτες που με συγκινουν περισσοτερο ειναι αυτοι που σχετιζουν το ταξιδι με καποια εσωτερικη ορμη , μια παρορμηση χωρις συγκεκριμενο σκοπο και τελος που διασχιζουν ατελειωτες ερημους ψαχνοντας την θεση τους μεσα σε αυτες , χωρις την αναγκη για επαληθευση , χωρις αναγκη για θεο , μοναδικος θεος ο απολυτως φθαρτος εαυτος τους...[] .. κατω απο αυτο το πρισμα το ταξιδι ειναι η σωη , στην πιο ενεργητικη και παλλουσα μορφη της , κανεις τον γυρο της φυλακης σου , γνωριζεις τους γειτονες σου , μαζευεις τα κομματια που σου λειπουν και επιστρεφεις στην μονη αληθινη πατριδα σου , αφου πια εχεις γνωρισει την ματαιοτητα των εθνων και των συνορων , την παιδικη σου ηλικια ...[] καθε ανθρωπος ειναι ενα ταξιδι προς αυτο πoυ ειναι , αυτο και τιποτα αλλο ...
lifestyle | μανιοκαταθλιψη σε συσκευασια δωρου
... να μαθεις τα κυματα , τον ανεμο , τα συννεφα και το φεγγαρι . Να μαθεις να τα βλεπεις ειναι δυσκολο γιατι σε αυτην την αχαρτογραφητη ακτη καταληγουν ολα τα ταξιδια . Χωρις αυτα ολα τα αλλα ειναι φτωχα και ανουσια . Που να σε παει το κοτερο , το πεντε αστερων κρεβατι αν δεν μπορεις να ζησεις την ουσια ; γεννιεσαι πλουσιος , μην φτωχυνεις επι ματαιω...
... φοβαμαι οτι οι μερες τις τσιχλοφουσκας τελειωνουν , τα αγχη πολυτελειας και ο καταναλωτισμος ως πραξη δημιουργιας , ενας κοσμος οκνος προμελετημενος μαλλον βρισκεται στα προθυρα να καταλαβει , επιτελους , οτι τα αγαθα της ζωης και της ελευθεριας δεν ειναι τοσο αυτονοητα οσο νομιζει...
... απο την στιγμη που τα φωτα των πολεων , προκαλεσαν την εμφανιση εκεινου του θολου της νυχτερινης ανταυγειας , ο κοσμος παρετηθηκε απο το πλεονεκτημα του προσευχομενου βλεμματος . Η ματια προς τον πυρανο εκασθενησε , μεχρι που εξαφανιστηκε τελειως. Παλια , οταν ο καιρος το επετρεπε , ο ανθρωπος μπορουσε να μιλησει με την αιθρια , κοιταζοντας τις φωτεινες κηλιδες , διασπαρτες ακολουθοντας τους κανονες μιας ψυχικης γεωμετριας. . Τωρα αδυνατει να πεταξει προς τα κενα του διαστηματος και να επιχειρησει να τα διαβασει , ολα εχουν σβησει , και αυτος με την σειρα του εχει εντελως ξεχασει . Ο ουρανος δεν σημαινει πια . [...] μαζι με τα αστερια του ουρανου , χαθηκε και η εννοια του προσανατολισμου , χωρις αυτον το ταξιδι εγινε πια αδυνατο.. Το ταξιδι αντικατασταθηκε απο τον τουρισμο , η μετακινηση εγινε διακινηση , εμποριο ανθρωπων. Ξεχνωντας η ματια την τεχνη του να στρεφεται προς τα πανω και να αντλει τον προορισμο της , μπαινοβγαινει στη μονοτονια των κατοπινων τοπιων , ακριβως οπως και στην οθονη της τηλεορασης . Με τον ουρανο σβησμενο , στουντιο και φυσικο περιβαλλον συγχωνευτηκαν. Ο ανθρωπος παρηλθε...
[...] η αναγκη να κοιτας ψηλα , παρηγοριεται οπως οπως με την επιβολη του να κοιτας γυρω . Αναγνωριζει το συμπαν του lifestyle , οπου φασματικες παρουσιες αψυχων οντων καραδοκουν για να αποκτησουν σημασια , μολυσματικα , επαναλαμβανομενα και επιμονα ετσι οπως οι ιοι. [...] εκει που εκτεινοταν ο εναστρος ουρανος , υπαρχουν τα αστερια των ξενοδοχειων και του star system.[..] οι κανονες , οι συμφωνιες και οι προτασεις , ροκανιζουν καθε μερα τα υπολλειματα αυτονομιας του καθε ψευτοταξιδιωτη, του τουριστα , και εκμεταλλευονται τον εκχωρουμενο , ενειδει αντιπαροχης μηχανισμο γειωσης που τον συνδεει με την πραγματικη του θεληση , το ενστικτο του... [...] αλλα δεν πρεπει να ξεχναμε οτι ολα τα ανωτερω και συμπαραμαρτουντα ειναι αποτελεσμα της ληθης του ανιρωπου για την εσωτερη του λειτουργια , να κοιτα ψηλα ανεμποδιστος και ανενοχλητος , δε τελικη αναλυση δεν ειναι τυχαιο οτι ανθρωπος = ανω+θρωσκω....
... μια πολη εκει που σκαει το κυμα , στο οριο . Σε οριο ετσι που το νερο καπου να την καλυπτει , καπου να την κρυβει και καπου αμυδρα να την αγγιζει . Μια αποικια διπλα , μεσα , κοντα και κατω απο το κυμα . Μια αποικια ξηρας που εχει αναγκη το νερο και τον αερα , για να μην πετρωσει , να μην χαθει ..[...] χιλιαδες ανθρωποι να ζουν σαυτην την αποικια της αμμου , στην αποικια του ονειρου . Διπλα του αλλοι και αλλοι πιο κει . Το κυμα να γεννα παντου και διαρκως συντροφιες . Να γυρνουν στην μαγικη πολη αναζητοντας την καρδια το νοημα και την ιστορια . Ετσι ρωτω και ψαχνω , ακουω και ζητω να μαθω . Μου λενε πως την εχτισαν με θλιψη οι ανθρωποι , σιγουροι πως την επομενη στιγμη θα χαθει και θα πρεπει να την ξαναχτισουν ...
η βιβλος του αντι τουρισμου
- επειδη ο κοσμος μας εγινε μικροτερος , τα θαυματα του ξεφτισαν . Δεν υπαρχει πια ιχνος μαγειας στα αλλοτινα μακρινα και απροσπελαστα μυστηρια . Αυτα εχουν γινει πια τοσο γνωστα και βιωμενα , ακομη και υποσυνειδητα , οπως η χαρουμενες φατσες στα κουτια των δημητριακων
- Ως αποτελεσμα τελουμε σιγουροι οτι τα αληθινα συνορα βρισκονται αλλου...
- Η υποχρεωση του ταξιδευτη ειναι να ανοιγει νεους εμπειρικους δρομους . Στον παραγνωρισμενο μας κοσμο υπαρχει η αναγκαιοτητα να βρεθουν μαυρες τρυπες , σκουπιδοτοποι και σαθρα μαυρα αστικα σημεια. Ολα αυτα που οι ανθρωποι του σημερα εμαθαν να αποφευγουν.
- Ο ταξιδευτης δεν επισκεπτεται μερη που ειναι ευρεως επιθυμητα.
- Ο ταξιδευτης δεν αναζητα την καλοπεραση και την ανεση , με κανενα τροπο.
- Ο ταξιδευτης δεχεται την πεινα , τις παραισθησεις και την σκατενια διαμονη
- Ο ταξιδευτης ξαχνει για κλειστες και απροσπελαστες πορτες , με κανενα τροπο δεν αναζητα ουτε επιθυμει την καθοδηγηση
- Ο ταξιδευτης δεν εχει αναγκη να καταφευγει σε εξορμησεις για να υπερηφανευτει
- Ο ταξιδευτης εξορμα την λαθος εποχη του χρονου στο λαθος μερος του κοσμου
- Ο ταξιδευτης ειναι ταπεινος και αναζητα την αφανεια
- Ο ταξιδευτης ενδιαφερεται για κρυμμενες ιστοριες , για μαγευτικες ασαφειες και κακη τεχνη
- Ο ταξιδευτης αγαπα την αληθεια , αλλα κυριως την δικη του
- Ο ταξιδευτης πανω απο ολα ξερει , οτι η ομορφια ειναι στον δρομο...
You spend half your life in transit
But that is just the way God plans it
...
Oh, where am I now
Every story is a travel story
a spatial practice…
...ο βιος εν ελλαδι ειναι υπαιθριος...
... προκειται γιαυτο που ονομαζουμε τουρισμο , για την βιομηχανια εκμεταλλευσης των ξενων , χωρις απαραιτητα να ειναι , οι ξενοι, μη ελλαδιτες . Χτιζουμε στον τοπο μας ολο και πιο πολλες ευκολιες και πιο πολλες εγκαταστασεις για να στεγαζουμε και να φιλοξενουμε . Για να τους κραταμε οσο καιρο μπορουμε κοντα μας και να αφηνουνε , χρημα , πολυ χρημα ...
... απελπισια και σπαραγμος σε πιανει να βλεπεις να μαραινεται ο τοπος , για να οργανωσουμε μια βιομηχανια τουρισμου και να μην αφηνουμε τιποτα ορθιο , αθικτο και αμολυντο , ουτε την πιο μικρη γωνια , ουτε το πιο μικρο τοπιο η μνημειο . Και για να ανοιξουμε ολες τις αγκαλιες μας σε ολους τους τουριστες , στα πληθη που με τον καιρο γινονται στιφη , ορμητικα και αδιαλλακτα . Και οτι καναμε , μεχρι σημερα , με την καθημερινη μας οικοδομικη δραστηριοτητα οπου φυρδην μιγδυν σκορπιζαμε ατακτα , σε ολα τα τοπια , την ασχημια την ακαταστασια και τον συνωστισμο , το ιδιο κανουμε και τωρα με αυτα τα τουριστικα εργα ...
... μα δεν ειναι οι τουριστες , οι συγχρονοι λωτοφαγοι ; ερχονται στα νησια των ξενων τοπων και μαγευονται απο αυτους , απο την επιφανειακη τους υποσταση , γιατι δεν ειναι πολλοι αυτοι που καταφερνουν να ξεφυγουν απο τον υλισμο των πραγματων και γινουν πραγματικοι ταξιδευτες [...] ζουν περιορισμενοι και ευτυχεις μεσα στην αγνοια τους , με μονο σκοπο την καλοπεραση , και αυτο γιατι γιναν τα ταξιδια ευκολα , πολυ ευκολα , σε βαθμο που κανεις δεν τα αντιλαμβανεται ως κατι πολυ σπουδαιο...[...] αυτο ειναι που εχει τους τοπους τοσο πισω , κανεις πια δεν ενδιαφερεται να τους βιωσει και να τους καταλαβει , να ειναι σε θεση να μιλησει για το πνευμα και την σημασια τους στον χαρτη , πολυ δεν ξερουν υστερα ουτε που πηγαν , τους περισσοτερους δεν τους ενδιαφερει καν...
...the transient experience is especially important to those who go on sightseeing tours to places they have not previously visited. At the same time there seems to be a tendency to condemn the fast traveler who makes only brief stops in each place. Especially among those travelers whose ambition is to interpret foreign cultures , an underlying consumption is perhaps that these brief encounters lack the depth which is prerequisite to achieving a proper sense of place …
… a traveler distinguishes himself by the tourist by experimenting with the locality . Visiting new places privately , out of curiosity , and certainly not after anyone’s advice , is a key fact to that. The idea of the traveler is also employed by those people who desire to distinguish themselves from the tourist role , the non hero that who participates in a group or goes on a fully organized journey…
… people living at the seashore grow so accustomed to the murmur of the waves that the never hear it…
ενας ηλικιωμενος ερημιτης ποσκληθηκε καποτε στην αυλη ενος πανισχυρου βασιλεα
ζηλευω εναν ανθρωπο που ευχαριστιεται με τοσα λιγα , ειπε ο βασιλιας
εγω ζηλευω την μεγαλειοτητα σας , που ευχαριστιεται με λιγοτερα απο εμενα , απαντησε ο ερημιτης
πως μου το λες αυτο ,δεν βλεπεις γυρω σου το παλατι μου , ρωτησε ο βασιλιας.
Ακριβως γιαυτο, εγω εχω την μουσικη του συμπαντος , τα βουνα και τα ποταμια ολου του κοσμου , ακομη και το φεγγαρι και τον ηλιο , ενω εσεις εχετε μονο αυτο το παλατι
.... η θεοποιηση του υλικου παραγοντα και η υποτιμηση των πνευματικων αξιων ειχαν σαν αποτελεσμα την δημιουργια ενος νεου ψυχολογικου τυπου της εποχης μας του οικονομικου τυπου . Το συγχρονο αυτο ανθρωπινο κατασκευασμα , αποσκοπει στον υλικο του ευδαιμονισμο , ζει αναπνεει μεσα σε μια εντονα υλιστικη ατμοσφαιρα [] εχουμε παγιδευτει στα διχτυα θεσμων και τυπων , γιναμε προσ-σκινιτες , της συμβατικοτητας . Ο τροπος ζωης εργασιας ακομη και διασκεδασης και ξεκουρασης υπακουει στα νευματα της μηχανοποιησης και του αυτοματισμου [] αιχμαλωτοι διαμερισματων , ξενοδοχειων , κεντρων διασκεδασεως []
... απομαγευση , το ταξιδι ειναι παντα πιο ομορφο απο τον προορισμο του [] τοτε γιατι ταξιδευω; ... γιατι ειμαι περιεργος θελω να δω παραπερα για να ξεπερασω την οριστικοτητα του δικου μου μικροκοσμου, και οχι να μπω σεναν νεο
... για να μου συμβει ενα θαυμα , να στριψω σε μαι γωνια ενος δρομου και να πεσω πανω σε αγγελους , σε καποιος φως που αντιφεγγιζει αλλα δεν τοχω ξαναδει , σε οποιοδηποτε τετοιο μικρο θαυμα .... [] ...γιαυτο οι ταξιδιωτες που με συγκινουν περισσοτερο ειναι αυτοι που σχετιζουν το ταξιδι με καποια εσωτερικη ορμη , μια παρορμηση χωρις συγκεκριμενο σκοπο και τελος που διασχιζουν ατελειωτες ερημους ψαχνοντας την θεση τους μεσα σε αυτες , χωρις την αναγκη για επαληθευση , χωρις αναγκη για θεο , μοναδικος θεος ο απολυτως φθαρτος εαυτος τους...[] .. κατω απο αυτο το πρισμα το ταξιδι ειναι η σωη , στην πιο ενεργητικη και παλλουσα μορφη της , κανεις τον γυρο της φυλακης σου , γνωριζεις τους γειτονες σου , μαζευεις τα κομματια που σου λειπουν και επιστρεφεις στην μονη αληθινη πατριδα σου , αφου πια εχεις γνωρισει την ματαιοτητα των εθνων και των συνορων , την παιδικη σου ηλικια ...[] καθε ανθρωπος ειναι ενα ταξιδι προς αυτο πoυ ειναι , αυτο και τιποτα αλλο ...
lifestyle | μανιοκαταθλιψη σε συσκευασια δωρου
... να μαθεις τα κυματα , τον ανεμο , τα συννεφα και το φεγγαρι . Να μαθεις να τα βλεπεις ειναι δυσκολο γιατι σε αυτην την αχαρτογραφητη ακτη καταληγουν ολα τα ταξιδια . Χωρις αυτα ολα τα αλλα ειναι φτωχα και ανουσια . Που να σε παει το κοτερο , το πεντε αστερων κρεβατι αν δεν μπορεις να ζησεις την ουσια ; γεννιεσαι πλουσιος , μην φτωχυνεις επι ματαιω...
... φοβαμαι οτι οι μερες τις τσιχλοφουσκας τελειωνουν , τα αγχη πολυτελειας και ο καταναλωτισμος ως πραξη δημιουργιας , ενας κοσμος οκνος προμελετημενος μαλλον βρισκεται στα προθυρα να καταλαβει , επιτελους , οτι τα αγαθα της ζωης και της ελευθεριας δεν ειναι τοσο αυτονοητα οσο νομιζει...
... απο την στιγμη που τα φωτα των πολεων , προκαλεσαν την εμφανιση εκεινου του θολου της νυχτερινης ανταυγειας , ο κοσμος παρετηθηκε απο το πλεονεκτημα του προσευχομενου βλεμματος . Η ματια προς τον πυρανο εκασθενησε , μεχρι που εξαφανιστηκε τελειως. Παλια , οταν ο καιρος το επετρεπε , ο ανθρωπος μπορουσε να μιλησει με την αιθρια , κοιταζοντας τις φωτεινες κηλιδες , διασπαρτες ακολουθοντας τους κανονες μιας ψυχικης γεωμετριας. . Τωρα αδυνατει να πεταξει προς τα κενα του διαστηματος και να επιχειρησει να τα διαβασει , ολα εχουν σβησει , και αυτος με την σειρα του εχει εντελως ξεχασει . Ο ουρανος δεν σημαινει πια . [...] μαζι με τα αστερια του ουρανου , χαθηκε και η εννοια του προσανατολισμου , χωρις αυτον το ταξιδι εγινε πια αδυνατο.. Το ταξιδι αντικατασταθηκε απο τον τουρισμο , η μετακινηση εγινε διακινηση , εμποριο ανθρωπων. Ξεχνωντας η ματια την τεχνη του να στρεφεται προς τα πανω και να αντλει τον προορισμο της , μπαινοβγαινει στη μονοτονια των κατοπινων τοπιων , ακριβως οπως και στην οθονη της τηλεορασης . Με τον ουρανο σβησμενο , στουντιο και φυσικο περιβαλλον συγχωνευτηκαν. Ο ανθρωπος παρηλθε...
[...] η αναγκη να κοιτας ψηλα , παρηγοριεται οπως οπως με την επιβολη του να κοιτας γυρω . Αναγνωριζει το συμπαν του lifestyle , οπου φασματικες παρουσιες αψυχων οντων καραδοκουν για να αποκτησουν σημασια , μολυσματικα , επαναλαμβανομενα και επιμονα ετσι οπως οι ιοι. [...] εκει που εκτεινοταν ο εναστρος ουρανος , υπαρχουν τα αστερια των ξενοδοχειων και του star system.[..] οι κανονες , οι συμφωνιες και οι προτασεις , ροκανιζουν καθε μερα τα υπολλειματα αυτονομιας του καθε ψευτοταξιδιωτη, του τουριστα , και εκμεταλλευονται τον εκχωρουμενο , ενειδει αντιπαροχης μηχανισμο γειωσης που τον συνδεει με την πραγματικη του θεληση , το ενστικτο του... [...] αλλα δεν πρεπει να ξεχναμε οτι ολα τα ανωτερω και συμπαραμαρτουντα ειναι αποτελεσμα της ληθης του ανιρωπου για την εσωτερη του λειτουργια , να κοιτα ψηλα ανεμποδιστος και ανενοχλητος , δε τελικη αναλυση δεν ειναι τυχαιο οτι ανθρωπος = ανω+θρωσκω....
... μια πολη εκει που σκαει το κυμα , στο οριο . Σε οριο ετσι που το νερο καπου να την καλυπτει , καπου να την κρυβει και καπου αμυδρα να την αγγιζει . Μια αποικια διπλα , μεσα , κοντα και κατω απο το κυμα . Μια αποικια ξηρας που εχει αναγκη το νερο και τον αερα , για να μην πετρωσει , να μην χαθει ..[...] χιλιαδες ανθρωποι να ζουν σαυτην την αποικια της αμμου , στην αποικια του ονειρου . Διπλα του αλλοι και αλλοι πιο κει . Το κυμα να γεννα παντου και διαρκως συντροφιες . Να γυρνουν στην μαγικη πολη αναζητοντας την καρδια το νοημα και την ιστορια . Ετσι ρωτω και ψαχνω , ακουω και ζητω να μαθω . Μου λενε πως την εχτισαν με θλιψη οι ανθρωποι , σιγουροι πως την επομενη στιγμη θα χαθει και θα πρεπει να την ξαναχτισουν ...
η βιβλος του αντι τουρισμου
- επειδη ο κοσμος μας εγινε μικροτερος , τα θαυματα του ξεφτισαν . Δεν υπαρχει πια ιχνος μαγειας στα αλλοτινα μακρινα και απροσπελαστα μυστηρια . Αυτα εχουν γινει πια τοσο γνωστα και βιωμενα , ακομη και υποσυνειδητα , οπως η χαρουμενες φατσες στα κουτια των δημητριακων
- Ως αποτελεσμα τελουμε σιγουροι οτι τα αληθινα συνορα βρισκονται αλλου...
- Η υποχρεωση του ταξιδευτη ειναι να ανοιγει νεους εμπειρικους δρομους . Στον παραγνωρισμενο μας κοσμο υπαρχει η αναγκαιοτητα να βρεθουν μαυρες τρυπες , σκουπιδοτοποι και σαθρα μαυρα αστικα σημεια. Ολα αυτα που οι ανθρωποι του σημερα εμαθαν να αποφευγουν.
- Ο ταξιδευτης δεν επισκεπτεται μερη που ειναι ευρεως επιθυμητα.
- Ο ταξιδευτης δεν αναζητα την καλοπεραση και την ανεση , με κανενα τροπο.
- Ο ταξιδευτης δεχεται την πεινα , τις παραισθησεις και την σκατενια διαμονη
- Ο ταξιδευτης ξαχνει για κλειστες και απροσπελαστες πορτες , με κανενα τροπο δεν αναζητα ουτε επιθυμει την καθοδηγηση
- Ο ταξιδευτης δεν εχει αναγκη να καταφευγει σε εξορμησεις για να υπερηφανευτει
- Ο ταξιδευτης εξορμα την λαθος εποχη του χρονου στο λαθος μερος του κοσμου
- Ο ταξιδευτης ειναι ταπεινος και αναζητα την αφανεια
- Ο ταξιδευτης ενδιαφερεται για κρυμμενες ιστοριες , για μαγευτικες ασαφειες και κακη τεχνη
- Ο ταξιδευτης αγαπα την αληθεια , αλλα κυριως την δικη του
- Ο ταξιδευτης πανω απο ολα ξερει , οτι η ομορφια ειναι στον δρομο...
You spend half your life in transit
But that is just the way God plans it
...
Oh, where am I now
Every story is a travel story
a spatial practice…
...ο βιος εν ελλαδι ειναι υπαιθριος...
... προκειται γιαυτο που ονομαζουμε τουρισμο , για την βιομηχανια εκμεταλλευσης των ξενων , χωρις απαραιτητα να ειναι , οι ξενοι, μη ελλαδιτες . Χτιζουμε στον τοπο μας ολο και πιο πολλες ευκολιες και πιο πολλες εγκαταστασεις για να στεγαζουμε και να φιλοξενουμε . Για να τους κραταμε οσο καιρο μπορουμε κοντα μας και να αφηνουνε , χρημα , πολυ χρημα ...
... απελπισια και σπαραγμος σε πιανει να βλεπεις να μαραινεται ο τοπος , για να οργανωσουμε μια βιομηχανια τουρισμου και να μην αφηνουμε τιποτα ορθιο , αθικτο και αμολυντο , ουτε την πιο μικρη γωνια , ουτε το πιο μικρο τοπιο η μνημειο . Και για να ανοιξουμε ολες τις αγκαλιες μας σε ολους τους τουριστες , στα πληθη που με τον καιρο γινονται στιφη , ορμητικα και αδιαλλακτα . Και οτι καναμε , μεχρι σημερα , με την καθημερινη μας οικοδομικη δραστηριοτητα οπου φυρδην μιγδυν σκορπιζαμε ατακτα , σε ολα τα τοπια , την ασχημια την ακαταστασια και τον συνωστισμο , το ιδιο κανουμε και τωρα με αυτα τα τουριστικα εργα ...
... μα δεν ειναι οι τουριστες , οι συγχρονοι λωτοφαγοι ; ερχονται στα νησια των ξενων τοπων και μαγευονται απο αυτους , απο την επιφανειακη τους υποσταση , γιατι δεν ειναι πολλοι αυτοι που καταφερνουν να ξεφυγουν απο τον υλισμο των πραγματων και γινουν πραγματικοι ταξιδευτες [...] ζουν περιορισμενοι και ευτυχεις μεσα στην αγνοια τους , με μονο σκοπο την καλοπεραση , και αυτο γιατι γιναν τα ταξιδια ευκολα , πολυ ευκολα , σε βαθμο που κανεις δεν τα αντιλαμβανεται ως κατι πολυ σπουδαιο...[...] αυτο ειναι που εχει τους τοπους τοσο πισω , κανεις πια δεν ενδιαφερεται να τους βιωσει και να τους καταλαβει , να ειναι σε θεση να μιλησει για το πνευμα και την σημασια τους στον χαρτη , πολυ δεν ξερουν υστερα ουτε που πηγαν , τους περισσοτερους δεν τους ενδιαφερει καν...
...the transient experience is especially important to those who go on sightseeing tours to places they have not previously visited. At the same time there seems to be a tendency to condemn the fast traveler who makes only brief stops in each place. Especially among those travelers whose ambition is to interpret foreign cultures , an underlying consumption is perhaps that these brief encounters lack the depth which is prerequisite to achieving a proper sense of place …
… a traveler distinguishes himself by the tourist by experimenting with the locality . Visiting new places privately , out of curiosity , and certainly not after anyone’s advice , is a key fact to that. The idea of the traveler is also employed by those people who desire to distinguish themselves from the tourist role , the non hero that who participates in a group or goes on a fully organized journey…
… people living at the seashore grow so accustomed to the murmur of the waves that the never hear it…
Subscribe to:
Posts (Atom)